Chai Friendship

 

Once, a love for tea brought our friends group together each week. As we delived into health conscious lifestyle, we reduced the frequency of tea and that dimmed our frequency of meetups. 

The poem contemplates those moments.

The Tea kadai gave the heat
for the corns to pop

Now,
Tea cup is empty
Thoughts are dim

Let the water heat
With a gentle brew
To simmer our worries
And evaporate our thoughts
and free us
Of emptiness

Jackfruit Spark

 

This poem captures my feelings when our once-chatty friend group(Chai Girls), silenced by daily challenges, reconnected  when one of the friend brought a jackfruit from her hometown. This brought back the liveliness and laughter.

 

I reflect,
This group is like Jack fruit
We stand aloof
No talks
Like the pricky skin

Peel the layers
And we bare the soul
un ending giggles like the fruits
with  endless themes

"Chai Girls" need a jack fruit
To start the unending conversations

ಗೆಳೆತನ

ಸಾಗರದ ಆಳದಲಿ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟ
ಮುತ್ತಿನ ಚಿಪ್ಪುಗಳಂತೆ
ಗೆಳತೀ ,
ನಿನ್ನ ಸುಪ್ತ ಮನಸಿನ ಭಾವನೆಗಳು
ಅಗಾಧ , ಅಮೋಘ !

ರವಿಯ ಹೊಂಗಿರಣಕ್ಕೆ
ಮಂಜು
ನಾಚಿ ಕರಗಿದಂತೆ
ನೀ ಸ್ವಲ್ಪ ನಾಜೂಕು!  

ಅದೇ ಮಂಜು,
ಬಿಸಿಲಿನ ಬೇಗೆಗೆ  
ಸಿಟ್ಟಲ್ಲಿ ನೀರಾಗಿ ಹರಿದಂತೆ
ನೀ ಕೊಂಚ ಖಡಕ್ಕು !

ನಮ್ಮ ಈ ಗೆಳೆತನ
ರವಿಯ ಹೊಂಗಿರಣವಾಗಲಿ 

ಗೆಳತೀ ,
ನಿನ್ನ ಮೊಗದ ಆ ನಗು
ಮನದ ಕನ್ನಡಿಯಾಗಲಿ
ಆ ಮನಸಿನ ಚೈತನ್ಯ
ನಮ್ಮ ಗೆಳೆತನವಾಗಲಿ 

-ರಂಜಿತ

 

ಗೆಳತಿ

ಬಹಳ ದಿನಗಳ ನಂತರ
ಸಿಕ್ಕಿದ ಆ ಹೆಗಲು

ಮೊದಲ ನೋಟದಲ್ಲೇ ಸನಿಹವಾದವಳು ಅವಳು
ಸ್ನೇಹದ ಸೇತುವೆ ಕಟ್ಟುವ ತವಕ ,
ಆ ಸನಿಹ ನನಗೆ ಮಾತ್ರವೇ ಅನ್ನುವ ಆತಂಕ !

ನನ್ನ ಬಿಚ್ಚು ಮಾತು
ಅವಳಿಗೆ ಚುಚ್ಚುವುದೇ ಎನ್ನುವ ಭೀತಿ
ಅದಕ್ಕೆ ಗೆಳತೀ
ನನ್ನ ಈ ಫಿಲ್ಟರ್ಡ್ ಮಾತು .

ನನ್ನ ಇಷ್ಟ ಕಷ್ಟ
ಸೇತುವೆಯಾ  ಒಡೆದೀತೆ ಎನ್ನುವ ಪ್ರಶ್ನೆ  ,
ಆ ಉತ್ತರ ಸಿಗೋವರೆಗೂ
ನನ್ನ ಈ ಸೋಸಿದ ಮಾತು
 
ಅಳೆದು ತೂಗಿದ ಮಾತು
ಸ್ನೇಹ ಗಟ್ಟಿ ಮಾಡದು  
ಆದರೆ ತೆರೆದ ಮನಸು
ಯಾತ್ರೆಯಾ ಮುಗಿಸುವುದೇ ಎನ್ನೋ ಭಯದಲ್ಲಿ ,  
ಆ ಸ್ನೇಹದ ಸಂಕೋಲೆ ಕಾಲದ ಕೈ ಕೊಟ್ಟಿರುವೆ  

 ಒಂದು ದಿನ
ನನ್ನ ಮೌನ ನಿನಗೆ  ಮಾತಾಗುವುದು  
ನಿನ್ನ  ಬೈಗುಳ ನನಗೆ ಕಾವ್ಯವಾಗುವದು  
ಆ ದಿನಕ್ಕೆ ನನ್ನ ತಾಳ್ಮೆಯ ಕಾತರ

Friend

 She was unfamiliar
Yet saw a friend in her
One thousand questions arise!

Does my likes make her smile blight
And my dislikes glee?
Does she love what I show
Or what I am in?

I sag in the heavy load
I rise to the thought
I aim a friend so
I have to attempt to seek!

 

 

ಪಯಣ

 ಇರುವುದ ಬಿಟ್ಟು ಓಡುವ ತವಕ ,
ಇರದಿರುವುದ ಪಡೆಯುವ ಹಂಬಲ
ಪಯಣ ಸಾಗುತಲೆ ಇರುವುದು.

ನಿಲ್ದಾಣ ಬಂದಂತೆ

ಇರದಿರುವುದು ಇಲ್ಲದಾಗುವುದು
ಇಲ್ಲದಿರುವುದು ಇರುವುದಾಗುವುದು.
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಅದೇ ಪಯಣ .

Wanderer

 

I wander

To seek validation

Some applaud

Some mock

I wonder

 

I wander

To gain fame

Some identify

Some disregard

I wonder

 

I wander

To touch success

Some I clasp

Some I drop

I wonder

I wander

To pursue happiness

Some bring peace

Some bring chaos

I wonder

I wander now

But Inside me

I wonder

What I sought outside was Inside?

 

Time, Life and Me

Time , Life and Me

 

Time ticks, Life smiles

I scrape through exams,

I come head held down

I get a pat and she gets me the sweet

I smile

 

Time ticks, Life grins

I get the first bonus

I get a beast to ride

He calls from the public bus with a big grin

I smile

 

Time ticks, Life despises

I work for the dream job

I earn the dream.

I cook the sweet for the party

She yells, You were never there, why now

I cede

 

Time ticks, Life jerks

I get cracking for the nest

I save, I build, I am the JOY

She failed ,she cries u did’nt teach

I contemplate

 

Time ticks, Life hurts

I earn my dream

Dream shatters, I give up, bog down

They hug, they kiss , we are there

I smile

ಮಳೆ

ಒಂದೆ ಒಂದು ಸಲ ಸುರಿದು ಬಿಡು

ಬದುಕಿನ ಜಡತ್ವವ ಹೋಗಲಾಡಿಸಲು,

ಬಾಯಾರಿದ ಜೀವಕೆ ನೀರುಣಿಸಲು ,

ಕಾದ ಜೀವಕೆ ಆಶಾಕಿರಣವಾಗಲು !!!

ದೂರವಾಗಿಸುವ ಗಾಳಿಗೆದುರು ಮೆಟ್ಟಿ ನಿಲ್ಲು

ನನಗೋಸ್ಕರ ಕೊಂಚ ಸುರಿದು ಬಿಡು..

ಸೋಲನುಂಡು, ಹೆದರಿ ಬೆಚ್ಚಿ ಬಿದ್ದಿರುವೆ ,

ನಿರಾಶಾವಾದವ ಕೊಚ್ಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗು

ಒಂದೆ ಒಂದು ಸಲ ಸುರಿದು ಬಿಡು !!!

ಕಹಿ ನೆನಪುಗಳ ಧಗೆಯಲಿ ಬೇಯುತಿರುವೆ

ಧಗೆಯ ನಳಿಸಿ ಮನ ತಣಿಸಲು ,

ನೆನಪುಗಳ ಸಂಕೋಲೆ ಬಿಚ್ಚಿ

ಮುಂದಿರುವ ಕನಸಿನತ್ತ ನಡೆಯಲು

ಒಂದೆ ಒಂದು ಸಲ ಸುರಿದು ಬಿಡು !!!

ಕತ್ತಲಲಿರುವ ಮನಸ ಕದ ತಟ್ಟಿ ಬಿಡು ,

ಹೊರಗಿನ ಬೆಳಕಿನೆಡೆಗೆ ಹೋಗಲು ,

ಒಂದೆ ಒಂದು ಸಲ ಸುರಿದು ಬಿಡು !!!

-ರಂಜಿತ 

ಕಣ್ಣ ಹನಿ

ದುಃಖದಲು ಸುಖದಲು,

ಯಾರಿರಲಿ ಬಿಡಲಿ,

ನಾನಿರುವೆ ಎಂದು ಓಡಿ,

ಬರುವವ!!!

ಮುಂದೆ ಕಾಣುವುದು ಬರಿ,

ಕಗ್ಗತ್ತಲು ಎಂದು ಬವಣಿಸಿದಾಗ,

ದುಃಖದ ಎಳೆಯ ಹೊತ್ತೊಯ್ದು,

ಹೊರ ತಂದು ಸಂತೈಸುವವ..

ಪಟ್ಟ ಕಷ್ಟಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕಿತು,

ಫಲವೆಂದು, ಸಂಭ್ರಮಿಸಿದಾಗ,

ಫಟ್ಟನೆ ಹೊರ ಬಂದು,

ನನ್ನೊಟ್ಟಿಗೆ ನಗುವವ!!

ತಾ ಬರುವುದಲ್ಲದೆ,

ತನ್ನೊಟ್ಟಿಗೆ ತನ್ನ ಗೆಳೆಯರನ್ನು ತಂದು,

ನನ್ನ ಸುಖ ದುಃಖದಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾಗುವವ!!

ದುಃಖದಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣ ಹನಿಯಾಗಿ,

ಸುಖದಲ್ಲಿ ಆನಂದ ಬಾಷ್ಪವಾಗಿ

ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಕಾಲ ಸವೆಸುತಿದೆ,

ಈ ಕಣ್ಣ ಹನಿ...........

-ರಂಜಿತ

ಭಯ

ನಾಳೆವರೆಗೂ ನಾನಿರುವೆನೋ ಎಂಬ ಭಯ,
ನಾನಿದ್ದು, ತಿನ್ನಲು ಅನ್ನ ಸಿಗುವುದೋ ಎಂಬ ಭಯ,
ಅನ್ನವಿದ್ದು, ಇರಲು ಸೂರಿರುವುದೋ ಎಂಬ ಭಯ!

ಇರಲು ಮನೆಯಿದ್ದು ಈ ದಿನವಿರುವ
ಕೆಲಸ,ನಾಳೆಯವರೆಗೂ ಇರುವುದೂ ಎಂಬ ಭಯ .
ಕೆಲಸವಿದ್ದೋ,ಈ ಸಲ ಸಂಬಳ ಹೆಚ್ಚಾಗುವುದೋ
ಎಂಬ ಭಯ!!!
ಸಂಬಳ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ, ಬಡ್ತಿ ಸಿಗುವುದೋ ಎಂಬ ಭಯ!

ತಿಳಿಯದು,
ಮನಸ್ಸಲ್ಲಿ ಭಯವಿದೆಯೋ,
ಭಯದ ಮಡುವಿನಲ್ಲಿ ಮನಸ್ಸು ಮುಳುಗಿದೆಯೋ!

ಜೀವನ ನಡೆಸುವ ಬದಲು,
ಭಯದ ಕೈಗೆ ಸೂತ್ರ ಕೊಟ್ಟು,
ನಗುವ ಬದಲು ನಡುಗುತ್ತ ನಡೆದಿದ್ದೇವೆ!!!!

- ರಂಜಿತ

ಮನಸು - ಕನಸು

ಎಲ್ಲೋ ಓಡಿ ಹೋಗುತ್ತಿದೆ,
ಕಾಣದ ರತ್ನದ ಹಿಂದೆ,
ನಿಲ್ಲು ಎಂಬ ಕೂಗಿಗೆ ಕಿವುಡನಾಗಿ,
ದೂರ ದೂರ ಸರಿಯುತ್ತಿದೆ!!!!


ಎತ್ತ ಹೋಗುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ತಿಳಿಯದು,
ಎತ್ತ ನಿಲ್ಲ ಬೇಕೆಂಬುದ ಅರಿಯದು ,
ಹುಚ್ಚನಂತೆ ಬೇಡವೆಂದರೂ ಕೇಳದೆ,
ಓಡುತ್ತಿದೆ ನನ್ನಿಂದ ದೂರವಾಗಿ!!!!

ನಿಲ್ಲು ಮನಸೆ ಎಂದರು ಕೇಳುತ್ತಿಲ್ಲ,
ಅದಕ್ಕೆ ಅದರ ಜೀವ ಪಡೆವ ಆತುರ,
ನನಗೆ ನನ್ನ ಅಸ್ತಿತ್ವ ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಕಾತುರ!!
ಅನ್ಯ ಮನಸ್ಕಳಾಗಿ ನಾನು ಓಡುತ್ತಿರುವೆ!!!!

ನನ್ನ ಅಸ್ತಿತ್ವ ಈ ಮನಸ್ಸು,
ಮನಸ್ಸಿನ ಜೀವ ಈ ನಿರ್ದಯಿ ಕನಸು!!!!!!

ಇನ್ನು ಓಡುತ್ತಿರುವೆ,

ನನ್ನ ಮುಂದೆ ಮನಸು,
ಮನಸ್ಸಿನ ಮುಂದೆ ಕನಸು!!!!!!!

ಜೀವನ

ಜೀವನವೆಂದರೇನು ,

ಹೊಟ್ಟ್ಗೊಂದಿಷ್ಟು ಊಟ

ಮೈಗೊಂದಿಷ್ಟು ಬಟ್ಟೆ

ಇರಲಿಕ್ಕೊಂದು ಸೂರು !!!

ಈ ತ್ರಿಪಾತ್ರಗಳ ಮನ ತಣಿಸಲು

ಏನೆಲ್ಲಾ ಕಾದಾಟ, ಏನೆಲ್ಲಾ ಹೊಡೆದಾಟ

ಪರರ ಕಾಲೆಳೆದು ಮುಂಬರುವವ ಒಬ್ಬ

ರಕ್ತವನೆ ಸುರಿಸಿ ಸಾಧಿಸುವವ ಇನ್ನೊಬ್ಬ,

ಜೀವನವೆಂದರೆ ಇದೇನಾ???

ಕ್ಷಣಿಕ ಸುಖವ ಪಡೆವ ತವಕ,

ಇರುವುದನ ಮರೆತು, ಪರರ

ಸ್ವತ್ತ ಪಡೆಯುವ ಬಯಕೆ,

ಪರರ ಮೆಟ್ಟಿ, ಮುಂಬರುವೆ

ಎಂಬ ಆಸೆಯ ಅತಿರೇಕ!!

ಜೀವನವೆಂದರೆ ಇದೇನಾ???

ಸಾಧಿಸಲೆಬೇಕೆಂಬ ಹುಮ್ಮಸ್ಸು,

ಮಗುವ ನಗುವ ನೋಡಲಾರದಷ್ಟು ಆತುರ!!

ಹಂಬಲಿಸುವ ತಾಯಿಯ ಕಾಣದಷ್ಟು ಅನಾದರ,

ಜೀವನವೆಂದರೆ ಇದೇನಾ???

-ರಂಜಿತ

ಗೆಳೆಯ

ಗೆಳೆಯ

ದಡಬಡಿಸಿ ಮುನ್ನುಗ್ಗುತಿರುವ
ಈ ಕಾಲ ಬದಲಾಗಿದೆಯ,
ಅಥವಾ, ಅದರ ಗತಿಯಲಿ
ನಡೆಯಬೇಕೆನ್ನುತ್ತಿರುವ ಗೆಳೆಯ
ನೀನು ಬದಲಾಗಿದ್ದೀಯಾ?

ಪ್ರೀತಿಯೇಮ್ಬ ಮರಳಿನಲ್ಲಿ, ಆಸೆಯ
ಗೋಪುರ ಹೊತ್ತು ಕಟ್ಟಿದ್ದ ಮರಳಿನ ಮನೆ,
ನೆನಪಿದೆಯೆ??
ಆಸೆಯ ಗೋಪುರ ಈಗ ಅರಮನೆಯಾಗಿದೆ
ಆದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಪ್ರೇಮವಿಲ್ಲ,
ಹೇಳು,
ಗೆಳೆಯ ನೀನು ಬದಲಾಗಿದ್ದೀಯ?

ನನಗೋಸ್ಕರ ನೀನಿದ್ದೆ, ಜೊತೆಗೂಡಿ
ಕನಸು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದ, ಆ ಸಮಯ
ನೆನಪಿದೆಯೆ??
ಕನಸುಗಳೆನೋ ನನಸಾಗಿವೆ
ಆದರೆ ನಿನಗೆ ನನಗೋಸ್ಕರ ಸಮಯವಿಲ್ಲ
ಹೇಳು,
ಗೆಳೆಯ ನೀನು ಬದಲಾಗಿದ್ದೀಯ?

ಎಡವಿ ಬಿದ್ದೆನೆಂದು, ಇಡಿ
ದಿನ ನನ್ನ ಜೊತೆ ಕಳೆದಿದ್ದು
ನೆನಪಿದೆಯೆ??
ಈಗ ದುಃಖದ ಮಡುವಿನಲ್ಲಿರುವೆ
ಕಣ್ಣಂಚಲಿರುವ ಹನಿ ಕಾಣದಾದೆಯ
ಏಕಿ ಬದಲಾವಣೆ ಗೆಳೆಯ???

ಇನ್ನು,
ಕಾಲದ ಗತಿಯಲ್ಲಿ ಚಲಿಸಿದ್ದು ಸಾಕು
ನಿನ್ನ ಹಿಂದೆಯೇ ಓಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ,
ನನಗೋಸ್ಕರ ಸ್ವಲ್ಪ,
ಕಾಯುವೆಯ ಗೆಳೆಯ??

- ರಂಜಿತ

ಜಗತ್ತು

ಜಗತ್ತು

ಹೌದು ಜಗತ್ತೇ, ನೀನೆ ಸರಿ
ನನ್ನೊಬ್ಬ ಒಬ್ಬಂಟಿ, ನಾನೊಬ್ಬ
ಏಕಾಂಗಿ, ನಿನ್ನ ಜನರ ಹತ್ತಿರ
ಸಲ್ಲದವಳು ನಾನು, ನೀನೆ ಸರಿ !!

ಪರರ ದುಃಖ ಕೇಳಿ, ಮನದೊಳು
ಮುಸಿ ಮುಸಿ ನಕ್ಕು, ಬಾಯಲ್ಲಿ
ಸಂತೈಸುವವರ ಹತ್ತಿರ, ಬೆರೆಯಲೊಲ್ಲದ
ನಾ ಒಬ್ಬ ಒಬ್ಬಂಟಿ ಅಲ್ಲವೇ?

ಇವರಿಂದ ಲಾಭವಾದೀತೆಂದು ಸ್ನೇಹ
ಬಯಸುವ ಮನಸ್ಸು ನನಗಿಲ್ಲ,
ಜೀವಕ್ಕೆ ಜೀವವೆಂಬ ಹುಸಿ ನಂಬಿಕೆ
ಕೊಟ್ಟು, ನಡು ನೀರಲ್ಲಿ ಕೈ ಬಿಡುವ ಬಯಕೆ
ಎನಗಿಲ್ಲ, ಅದಕೆ ಎಲ್ಲರಿಂದ ನಾ ದೂರ,
ಅದಕ್ಕೆ ನಾ ಏಕಾಂಗಿ ಅಲ್ಲವೇ?

ಎನ್ನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ನೋವಾದಿತೆಂದು
ಬಾಯಿ ಬಿಟ್ಟು ಹೇಳಿದ್ದು ನನ್ನ ತಪ್ಪು,
ಎಲ್ಲರಂತೆ ಮನಸ್ಸಲ್ಲಿ ಇರ್ಷ್ಯೇ, ದ್ವೆಶವ
ಹೊತ್ತೊಯ್ಯದೆ ಮನಸಿನ ನೋವ ತಿಳಿಸಿದ್ದೆ,
ಅದಕ್ಕೆ, ಎಲ್ಲರ ಹತ್ತಿರ ಸಲ್ಲದವಳು ನಾನು ಅಲ್ಲವೇ?

ಜಗತ್ತೇ,
ನೀನೇನೆ ಅಂದರು ನಾ ನಗುವೇ,
ನೀನೆಷ್ಟೇ ತಿಳಿದರು ನಾ ಮುನ್ನುಗ್ಗುವೆ,
ಮುನ್ನುಗ್ಗಲು ಮೆಟ್ಟಿಲುಗಳಾದ ನನ್ನ ಕನಸುಗಳಿವೆ,
ಛಲ ನೀಡಲು ನನಗೆ ವಿಶ್ವಾಸವಿದೆ,
ಜಗತ್ತೇ ನೀನೆ ಸರಿ!!!

ದ್ವಂದ್ವ

ದ್ವಂದ್ವ

ಬಾಲ್ಯ,

ರಾತಿ ಕಂಡ ಹೊಂಗನಸೊಂದು,

ಎದೆಯೊಳೊಗೊಂದು ಬೀಜ ಬಿತ್ತಿತ್ತು,

ಆ ಬೀಜಕ್ಕೆ ಕಷ್ಟ ಪಟ್ಟು ನೀರೆರೆದೆ.

ಬೀಜ ಮೊಳಕೆಯೊಡೆದು ಗಿಡವಾಯ್ತು,

ಗಿಡದ ಜೊತೆಗೆ ಮನಸು ಬೆಳೆಯಿತು,

ಈಗ,

ಬೇರೆಯವರ ಮುಳ್ಳಿನ ವರ್ತನೆಯಿಂದ ಬೇಸತ್ತೆ,

ಅವರಂತೆ ನಾನು ಕೂಡ ನಟಿಸಲು ಕಲಿತೆ,

ಗಿಡ ಬೆಳೆದು ಹೆಮ್ಮರವಾಗಿದೆ,

ಆದರೆ ಆ ನಟನೆಯಿಂದ ಮನಸು ಕುಬ್ಜವಾಗಿದೆ,

ಗಿಡ ಬೆಳೆದಂತೆ ಮನಸ್ಸು ಬೆಳೆಯುತ್ತಿಲ್ಲ!!

ಏನು ಮಾಡಲೆಂದು ತಿಳಿಯುತ್ತಿಲ್ಲ,

ಮನದಲ್ಲಿ ಕುಡಿಯದೆ,

ಪರರಂತೆ ನಟಿಸುತ್ತ ಅವರಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿ ಬಿಡಲ?

ಅಥವಾ,

ಅವರ ಪಾಡಿಗೆ ಅವರ ಬಿಟ್ಟು,

ನನ್ನ ಕನಸಿನ ಜೊತೆಗೆ ನಾ ಇದ್ದು ಬಿಡಲ?

-ರಂಜಿತ

ವಿಧಿ

ವಿಧಿ

ಅವರಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲದಿರುವುದು ನನ್ನಲ್ಲುಂಟು,

ಆದರು ಅವರು ನನಗಿಂತ ಮುಂದೆ,

ಕಾಲ ಸವೆಸಿ ನಡೆದರೂ, ಮುನ್ನುಗ್ಗಲಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ

ಎಂಥ ವಿಧಿ! ಎಷ್ಟು ಕ್ರೂರ ಈ ವಿಧಿ !!

ವಿಧಿಯ ನೆನೆದು ಅತ್ತೆ ! ಆಕಾಶವೇ ಕಳಚಿದೆ,

ಅನ್ನುವಷ್ಟು ದುಖಿಸಿದೆ! ಕಣ್ಣೀರೆ ಕಣ್ಣ,

ಮುಂದೆ ಪರದೆಯಾಗಿತ್ತು, ಅದರ ಮುಂದೆ,

ನನ್ನವರು ಪರರಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದರು!

ಹರಿದ ಕಣ್ಣೀರು ಬತ್ತಿ ಹೋಗಿ ,

ಪರದೆ ಸರಿಯಿತು!!!

ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ನೋಡಿದೆ, ಹಸುಗೂಸೊಂದು,

ಅನಾಥವಾಗಿ ಅಳುತ್ತಿದೆ!

ತಿಳಿಯಿತು,

ವಿಧಿ ನನ್ನ ಜೊತೆ ಆಡಿದ್ದು ಬರಿ 'ಆಟ

ಮಗುವಿನ ಮೇಲಿಟ್ಟು ಅದರ ಕ್ರೂರ ನೋಟ,

ವಿಧಿಯ ದೂಷಿಸಿ ತಪ್ಪೆಸಗಿದ್ದೆ, ಮಗುವ

ಹೊತ್ತು ಮುನ್ನಡೆದೆ! ವಿಧಿಯ ಎದುರಿಸಲು,

ಮಗುವಿನ ಬೆಂಗಾವಲಾಗಿ,

ಮಗುವಿನ ಜೊತೆ ಸಜ್ಜಾಗಿ!!

-ರಂಜಿತ

ಅಮ್ಮ

ಅಮ್ಮ

ತಾಯಾಗಿ ಮಮತೆ ನೀಡಿದೆ ,
ಸೋದರಿಯಾಗಿ ದುಃಖ ಹಂಚಿಕೊಂಡೆ
ಗೆಳತಿಯಾಗಿ ನೆರವಾದೆ
ಅದರ ಒಂದೆ ಒಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ
ಅಮ್ಮ, ನನ್ನನೇಕೆ ಹೀಗೆ ಬೆಳೆಸಿದೆ?

ದುಃಖದ ಸಿಡಿಲು ಬಡಿದಾಗ, ನನ್ನ
ನಿನ್ನ ಸೆರಗಿನಲ್ಲಿ ಬಚ್ಚಿಕೊಂಡೆ ಈಗ,
ಚಿಕ್ಕ ಕಲ್ಲಿಗೆ ಎಡವಿ ಬಿದ್ದಿರುವೆ,
ಅಮ್ಮ, ನನ್ನನೇಕೆ ಹೀಗೆ ಬೆಳೆಸಿದೆ?

ನನ್ನ ಮನದಾಳದ ಮಾತನ್ನು, ನೀ
ಈ ಜಗತ್ತಿಗೆ ತಿಳಿಸಿದೆ, ಇಂದು
ನಿಬಿಡ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಬೆಚ್ಚಿ ಬಿದ್ದಿರುವೆ,
ಅಮ್ಮ, ನನ್ನನೇಕೆ ಹೀಗೆ ಬೆಳೆಸಿದೆ?

ನೋವಾದಿತೆಂದು, ನನ್ನ ಪಾಲಿನ
ಕೆಲಸವೂ ನೀ ಮಾಡಿದೆ,
ನಿರ್ಜೀವ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಬವಣಿಸಿತಿರುವೆ
ಅಮ್ಮ, ನನ್ನನೇಕೆ ಹೀಗೆ ಬೆಳೆಸಿದೆ?

ದುಃಖ ಬಂದಾಗ ಬಚ್ಚಿಡದೆ ಎದುರಿಸಲು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದರೆ,
ಇಂದು ನಾ ಹೀಗಾಗುತ್ತಿರಲ್ಲಿಲ್ಲ,
ನೀರೇನೋ ಎರಡೇ, ಆದರೆ ನಾ,
ಮರವಾಗುವ ಬದಲು ಬೋನ್ಸಾಯ್ ಗಿಡವಾದೆ,
ಅಮ್ಮ, ನನ್ನನೇಕೆ ಹೀಗೆ ಬೆಳೆಸಿದೆ?

- ರಂಜಿತ

ಮರಳಿ ಬಾ

ಮರಳಿ ಬಾ

ಮರಳಿ ಬಾ

ಎಂದು ಮತ್ತೆ ಕರೆಯದಿರಿ

ಬಹಳ ಮುಂದೆ ಬಂದಿರುವೆ

ದುಃಖದಲು ನಗುವುದ ಕಲಿತಿರುವೆ !!

ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಜೊತೆ ಬೆರೆತಾಗ

ಕಂಡು ಕಾಣದಂತೆ ಇದ್ದು ಬಿಟ್ಟಿರಿ

ಈಗ ಎಲ್ಲರಿಲ್ಲದೆ ಎಕಾಂಗಿಯಾಗಿರುವೆ

ಒಂಟಿತನದಲು ಮಂದಹಾಸ ಬೀರುವುದ ,

ಕಲಿತಿರುವೆ, ಮತ್ತೆ ಕರೆಯದಿರಿ !!

ಏರಿದ ಮೆಟ್ಟಿಲಿನಿಂದ ದೂಡಿದಾಗ

ವಿಧಿಯ ದೂಷಿಸಿ ಅಳುವುದ ಮರೆತಿರುವೆ,

ಆ ವಿಧಿಯ ಹಿಡಿತವಿಲ್ಲದೆ, ಪರರ

ನೆರವಿಲ್ಲದೆ ಅಮ್ಬೇಗಾಲಿದುತ್ತಿರುವೆ,

ಮತ್ತೆ ಕರೆಯದಿರಿ !!

ಬಳಿ ಕರೆದು, ನನ್ನ ದೂಡಿದಿರಿ ,

ಮತ್ತೆ ದುಃಖ ಗೆಲ್ಲುವ ಶಕ್ತಿ ನನಗಿಲ್ಲ,

ಬಹಳ ಮುಂದೆ ಬಂದಿರುವೆ,

ಮರಳಿ ಬಾ ಎಂದು ಕರೆಯದಿರಿ !!

ಕನಸಿನ ನೂರೆಂಟು ಅರಮನೆ ಕಟ್ಟಿ

ಕಣ್ತೆರೆದಾಗ ಮುರಿದು ಬೀಳುವುದ

ನಗುತಲೆ ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದ ಕಲಿತಿರುವೆ

ಮರಳಿ ಬಾ ಎಂದು ಕರೆಯದಿರಿ !!

Two Great Days in Persons Life

Each morning, I am greeted with bunch of mails, most of them being forwards. I am not a keen reader of mails but I try to read a few which catch my eye instantaneously. One mail which caught my attention was with the subject 'Two Great Days in Persons Life ".Although "FW:" was prefixed to the subject, nothing stopped me from reading it. It was not one of the mails which had to go to the bin mercilessly but something which would be in my saved items. One thing which striked in my mind after reading the title was "What might be the answer". Since i was feeling low those days, i got all weird answers. For a minute, i stopped looking at my monitor and was thinking, if this was the question posed to me then what would be my answer. I was just perplexed that i did not know the answer of such an important question. The question which means something and is far more important than the usual questions like "Why Java and not C++?" for which i have spent my precious time. I do not say that these are invalid questions and are of no importance. But we being the BUSY people tend to forget the simple things which beautify our life and concentarate on far of things, And then crib about of being unhappy and un satisfied. Atleast in my life, I have always wanted to get something and cribbed about not getting that. My life till now just went in being unhappy about the past. All these were washed away by just one mail of my sweet friend. And the contents of the mail was:

"There are two great days in a person’s life, The day we are born and the day we discover why"

So true!!!!!!!!!